woensdag 22 december 2010
maandag 29 november 2010
zaterdag 13 november 2010
woensdag 10 november 2010
vrijdag 5 november 2010
donderdag 4 november 2010
dinsdag 26 oktober 2010
zaterdag 16 oktober 2010
vrijdag 15 oktober 2010
woensdag 15 september 2010
donderdag 19 augustus 2010
Zomervakantie
Vandaag is de dag dat ik weer een stukje ga typen. Het mag ook schrijven heten maar wat ik doe is toch echt typen. Nog een paar daagjes en ik mag weer komen opdraven bij de academie, de plek die ik een lange periode heb moeten missen. De vakantie heeft lang geduurt en ik sta te popelen om weer te beginnen. Hier thuis bij mijn ouders, dit is toch de plek waar ik mij het meest thuis voel, heb ik soms gepoogd te gaan schilderen maar dit is niet goed uit de verf gekomen. Mijn tubes olieverf en kwasten hebben de hele zomer in een grote kist gezeten en mijn doeken hebbben in de schuur op mij liggen wachten. De keren dat ik de schuur ben ingelopen met de bedoeling te gaan schilderen liep ik tegen grote weerstand op. Ik was lui en de schuur was vol. Willen schilderen zou betekenen dat ik fietsen aan de kant zou moeten zetten, kastjes naar de hoek zou moeten schuiven, een zeil zou moeten neerleggen, mijn doeken klaarzetten, al mijn tubes en potjes verf bij elkaar zoeken, een paneel zoeken om als pallet te gebruiken, en dan pas beginnen. En beginnen zou betekenen dat mijn moeder na een kwartier zou binnenlopen om te klagen dat ik er een rommel van aan het maken was. Nee, schilderen hier ging hem niet worden.
Toch zijn er weinig dagen dat ik mij verveeld heb. Ik heb veel geskate met vrienden in het centrum van mijn pittoreske geboorteplaats Lochem, wat ons zelfs eenmalig een keer een ijsje heeft opgeleverd van een vriendelijke ijscoboer. Verder heeft het skaten tot aardig wat blauwe plekken geleid, maar daar word je hard van heb ik altijd geleerd. Tijdens de avonden skaten heb ik ook geconstateerd dat er hier een toename is van het aantal hangjongeren. En dat die hangjongeren ook echt doen wat ze horen te doen, Hangen, jong zijn en een te grote mond hebben tegen oudere mensen. Ik heb ook hard moeten lachen toen ik zag hoe twee van die kleine mannetjes aan het proberen waren een smart om te duwen. Als een soort van oermensen die erachter kwamen dat vuur heet is constateerden zij tot hun grote verbazing dat zo'n smart toch zwaarder is dan ze dachten. Een beetje teleurgesteld maar toch zo cool mogelijk liepen ze dan ook weer terug naar hun hangende medemens. Het doet mij goed te zien dat het goed gaat met de maatschappij.
Ik heb gewielrend. Mijn wielrenfiets is een oud nostalgisch fietsje uit de jaren 70. Geen klikpedalen maar gewone bandjes die ervoor zorgen dat wanneer je valt je ook snoeihard op de grond smakt omdat je je voeten nooit op tijd kan loskrijgen. Wanneer ik van versnelling wil wisselen moet ik met mijn hand van het stuur af naar de onderste stang om daar aan een hendeltje te trekken om dan op goed geluk maar te hopen dat de fiets in de juiste versnelling schiet. Ik heb aardig wat gefietst en ben zelfs met Huub Vlemmings (collegaschilder, fanatiek wielrenner, en tevens ook Lochemer) de Holterberg opgefietst. Dit was voor mij een hele opgave aangezien ik altijd maar kleine eindjes fietste. Ineens moest ik zo'n 65 km fietsen met daarin de twee grootste klimmen van de gehele achterhoek, ja ja. Niet om op te scheppen maar ik moet zeggen dat het aardig ging, ik was conditioneel sterk, zo sterk zelfs dat ik het eerste halfuur heb gefietst met een achterband die tegen de stang aanliep. Bovendien had ik een kater die ik een nacht ervoor had gemaakt op de verjaardag van een goede vriend. Ja ja, de nachtelijke activiteiten waren deze vakantie ook volop aanwezig, al moet ik zeggen dat ik me qua drank deze zomervakantie heb ingehouden.
Als vakantiebaan ben ik dit jaar een aantal keren meegeweest op de vrachtwagen van een transportbedrijf. Lange dagen, vele uren, maar goed verdienen. Ik werkte op oproep dus werd een dag van tevoren telkens gebeld of ik interesse had om te werken, dit had ik vaak wel. Om 6 uur s'ochtends beginnen betekend om 5 uur opstaan, dit zijn echt tijden die ik niet gewend ben maar het moest maar. De meeste chaufeurs waar ik mee reed waren relaxte gasten die tot mijn verbazing bijna allemaal respect hadden voor mijn keuze om autonome beeldende kunst te studeren. De meesten vonden het knap en waren vooral onder de indruk van het iets durven doen zonder echt toekomst perspectief. Ik was in hun woorden "tenminste niet zo zweverige gast die alleen maar dom kan lullen". Dit is altijd mooi om te horen. Bovendien kon je met die lui mooi dom lullen over van alles en nog wat. Bier, blowen, feesten, verkeer, vrouwen, werk, alles kwam de revue voorbij in de cabine. Bij de klant aangekomen moest je dan natuurlijk weer netjes doen. We bezorgden kopieermachines en fitness apparatuur door heel Nederland. Ik ben dus overal in Nederland geweest deze vakantie. Meestal waren we rond een uur of 6 s'avonds weer terug en had je de klok rondgewerkt. Weer een dagje dat ik me niet heb hoeven vervelen dus.
Al met al was het wel een mooie vakantie.
Toch zijn er weinig dagen dat ik mij verveeld heb. Ik heb veel geskate met vrienden in het centrum van mijn pittoreske geboorteplaats Lochem, wat ons zelfs eenmalig een keer een ijsje heeft opgeleverd van een vriendelijke ijscoboer. Verder heeft het skaten tot aardig wat blauwe plekken geleid, maar daar word je hard van heb ik altijd geleerd. Tijdens de avonden skaten heb ik ook geconstateerd dat er hier een toename is van het aantal hangjongeren. En dat die hangjongeren ook echt doen wat ze horen te doen, Hangen, jong zijn en een te grote mond hebben tegen oudere mensen. Ik heb ook hard moeten lachen toen ik zag hoe twee van die kleine mannetjes aan het proberen waren een smart om te duwen. Als een soort van oermensen die erachter kwamen dat vuur heet is constateerden zij tot hun grote verbazing dat zo'n smart toch zwaarder is dan ze dachten. Een beetje teleurgesteld maar toch zo cool mogelijk liepen ze dan ook weer terug naar hun hangende medemens. Het doet mij goed te zien dat het goed gaat met de maatschappij.
Ik heb gewielrend. Mijn wielrenfiets is een oud nostalgisch fietsje uit de jaren 70. Geen klikpedalen maar gewone bandjes die ervoor zorgen dat wanneer je valt je ook snoeihard op de grond smakt omdat je je voeten nooit op tijd kan loskrijgen. Wanneer ik van versnelling wil wisselen moet ik met mijn hand van het stuur af naar de onderste stang om daar aan een hendeltje te trekken om dan op goed geluk maar te hopen dat de fiets in de juiste versnelling schiet. Ik heb aardig wat gefietst en ben zelfs met Huub Vlemmings (collegaschilder, fanatiek wielrenner, en tevens ook Lochemer) de Holterberg opgefietst. Dit was voor mij een hele opgave aangezien ik altijd maar kleine eindjes fietste. Ineens moest ik zo'n 65 km fietsen met daarin de twee grootste klimmen van de gehele achterhoek, ja ja. Niet om op te scheppen maar ik moet zeggen dat het aardig ging, ik was conditioneel sterk, zo sterk zelfs dat ik het eerste halfuur heb gefietst met een achterband die tegen de stang aanliep. Bovendien had ik een kater die ik een nacht ervoor had gemaakt op de verjaardag van een goede vriend. Ja ja, de nachtelijke activiteiten waren deze vakantie ook volop aanwezig, al moet ik zeggen dat ik me qua drank deze zomervakantie heb ingehouden.
Als vakantiebaan ben ik dit jaar een aantal keren meegeweest op de vrachtwagen van een transportbedrijf. Lange dagen, vele uren, maar goed verdienen. Ik werkte op oproep dus werd een dag van tevoren telkens gebeld of ik interesse had om te werken, dit had ik vaak wel. Om 6 uur s'ochtends beginnen betekend om 5 uur opstaan, dit zijn echt tijden die ik niet gewend ben maar het moest maar. De meeste chaufeurs waar ik mee reed waren relaxte gasten die tot mijn verbazing bijna allemaal respect hadden voor mijn keuze om autonome beeldende kunst te studeren. De meesten vonden het knap en waren vooral onder de indruk van het iets durven doen zonder echt toekomst perspectief. Ik was in hun woorden "tenminste niet zo zweverige gast die alleen maar dom kan lullen". Dit is altijd mooi om te horen. Bovendien kon je met die lui mooi dom lullen over van alles en nog wat. Bier, blowen, feesten, verkeer, vrouwen, werk, alles kwam de revue voorbij in de cabine. Bij de klant aangekomen moest je dan natuurlijk weer netjes doen. We bezorgden kopieermachines en fitness apparatuur door heel Nederland. Ik ben dus overal in Nederland geweest deze vakantie. Meestal waren we rond een uur of 6 s'avonds weer terug en had je de klok rondgewerkt. Weer een dagje dat ik me niet heb hoeven vervelen dus.
Al met al was het wel een mooie vakantie.
zondag 18 juli 2010
Lochem 18-07-10
Een perfecte dag om te schetsen. Aangezien er overal bos en gras om mij heen is lijkt me dat het meest logische om te gaan tekenen. Ik heb bij mijn ouders in de kast een doos waskrijt gevonden dus ben ik daar maar mee aan de slag gegaan. Best leuk om weer eens te doen, lekker waskrijten.
Deze plek ligt aan de rand van mijn geboorteplaats Lochem. Het is er verbazingwekkend rustig, ik had veel fietsers en wandelaars verwacht met dit mooie weer. Ik heb in het totaal vijf fietsers en twee mensen die hun hond aan het uitlaten waren geteld. Veel wind was er wel, ik moest moeite doen om mijn papieren bij elkaar te houden. Het geeft me wel een goed gevoel om weer wat getekend te hebben. Morgen waarschijnlijk weer...
Zo ziet het er trouwens echt uit, ik heb sommige dingen iets uitvergroot.
zondag 6 juni 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
